• 12 Temmuz 2024
• 7105

HAYAT İNSANIN CANININ ACIDIĞI YERDİR

Geçen gün eski bir dostumuzla bir araya geldik. Nasılsın, nasıl gidiyor? diye sorunca kendisine: ‘’Beklenti içine  girmezsen hayat güzel’’ dedim. ‘’Nasıl yani?’’ diye sordu. Mesela ben yarınla ilgili iyi ya da kötü bir düşünceye sahip değilim. Ne olacağını bekleyip göreceğim iyi şeyler olursa bunu memnuniyetle kabul eder keyfini çıkarırım, can sıkıcı sorunlarla karşılasacak olursam da üstesinden gelebilmek için çözüm ararım. Eğer sorunların üstesinden gelebilirsem bu benim için iyi birgün olur aksi bir durum oluşursa da ‘’Elimden geleni yaptım, sonuç bu'' diye düşünürüm dedikten sonra ona şöyle bir örnek verdim, diyelim ki bir sabah uyandım ve ailemle sahile gitmeyi planlıyorum. Aracın yanına geldiğimde lastiğin havasını saldığını gördüm. İlk tepkim ‘’Kahretsin!’’ olursa o gün  daha başlamadan bitmiş olur, oysa o an aracına binmekte olan komşumdan pompası olup olmadığını sorduğumda''evet'' cevabını alırsam sorunun bu kadar kolay çözülmesinden dolayı kendimi şanslı hissederim. Komşumdan’’Yok!’’ cevabı alırsam da bir lastikçi çağırarak da sorunumu çözebileceğimi bilirim.  Pürüzsüz bir hayat beklemiyorum. Hergün yeni bir hikayedir ve hergün farklı şekilde sınanırım. Sonuçta bilirim ki hiçbir uçağın sonsuza kadar havada kalamayacağı gibi hiçbir sorun da sonsuza kadar sürmez, sürekli önüme bakıyorum dedim. Sonra bana şunu sordu: ‘’Hiç pişmanlık duyduğun birşey yok mu veya seni huzursuz eden birşeyler?" Ona: ’’Elbette var fakat bunlar için kendimi cezalandırmıyorum veya çarmıha germiyorum çünkü artık şunu biliyorum, bu hayatta çok az şeyi kontrol edebiliyoruz mesela insanların nasıl düşüneceğini, nerede yan çizeceğini, size ne kadar bedel biçip kaç kuruşa satabileceğini, nerede nasıl tepki vereceğini bilemeyiz. Yine aynı şekilde aracımızın tekerine çivinin nerede batacağını veya dikkatsiz bir sürücünün aracıma arkadan çarpabileceğini veya lokantada çorbamın içinden kıl çıkabileceğini önceden bilemesem de öngörebiliyorum. Bunlar hayatın içinde var ve ilk defa benim başıma gelmiyor. Ayrıca yanlış anlaşıldığım, haksızlığa uğradığım zamanlarda oldu. Bunları kabullenmem kolay olmadı. Uykusuz gecelerim oldu, gün ışıdığı halde zihnim hep puslu ve bulanıktı. Ters yola girmişim gibi herşey üstüme üstüme geliyordu. ‘’Yanlış anlamak, yanlış anlaşılmak, yanlış insanlar, yapılan yanlışlar..’’ vs hep  içinde ''yanlış'' geçen düşünceler dolanıyordu zihnimde. Durulmam zaman aldı. Sanki dikenli bir dal içimden söküp çıkarılıyormuş gibi acı çekiyordum; zor zamanlardı. Biraz uzun sürdü belki fakat hayatı doğru anlamamda bana çok yardımcı oldu. İnsanların topraktan yaratıldıklarını ve her an çamurlaşabileceklerini o zaman öğrendim ve başkalarının yaptıkları yanlışlardan dolayı kendimi cezalandırmayı bıraktım. İnsanların  düşünceleri benim kaderim değildi. Başkalarının karaktersizlikleri, çelişkileri veya çapsızlıkları onların sorunu benim değil demeyi zor da olsa başardım. Şimdi içim  dışımla uyum halinde. Yüzümdeki umursamaz tavır başkalarına saçma ve itici gelebilir fakat ben kendime çok yakıştırıyorum. Mutluysam cenaze evinde bile olsam gülümsüyorum, mutsuzsam bunu da saklamıyorum ve buna sebep olanlara açıkça uzak durmalarını söylüyorum. Kimseye bir şey ıspatlamak zorunda değilim. İnsanların övgülerinin tamamen beklentilerle ilgili olduğunu ve fikirlerinin bir günde değişebileceğini biliyorum. Güven veya güvensizlik gibi kavramları hayatımdan çıkardım. Elimden gelenin en iyisini yaptığımı bilmenin konforu ve huzuru hiç kimsenin güveninde veya teşekküründe yok. Önemli olan benim hislerim ve benim hayatım. Başkasının düşünceleri başkalarını ilgilendirir. Onların hayatı onları ilgilendirir. Başkalarının acıları kayıpları veya sahip oldukları onları ilgilendirir. Bencilce gelebilir fakat ben iç huzuru böyle yakaladım. Öyle bir noktadayım ki, bütün insanlık bir anda buharlaşsa kimsenin yokluğunu hissetmeyecek durumdayım.

Arkadaşımla konuşmaya devam ettik, ayrılırken kendisine son olarak şunu söyledim: ‘’Alttan almayı ve beklentilerini bir yana bıraktığında hayat  sana güzelliklerini sunuyor.’’

Günün sözü: Kimsenin kendi olmaya cesareti kalmamış..

Yorumlar

Henüz hiç yorum yapılmamış. Şimdi ilk yorumu siz yapın!

• 1
• 2