• 13 Ekim 2023
• 14241

ÇARESİZLİK

Bazen kendimi çok çaresiz hissediyorum. Bu ’bazen’ler çoğu zamanlara evriliyor gün geçtikçe, çaresizliklerim büyüyor. Tabi böyle deyince insanların aklına direkt maddi konular geliyor ama öyle değil. Maddi konularda çaresizlik sonsuz değildir bir şekilde hallolur. Çaresiziliğin en büyüğü bir şeyleri önceden görüp de elinden bir şey gelmemesidir. Olacakların önüne geçememektir. Bir baba kızına karşı çıkmasına rağmen kızı gidip ipsiz sapsız bir zibidiyle evlenir. Sonra kavga gürültü cinnet cinayet… Babanın bir şeyleri önceden bilmesi neyi değiştirdi? Yine bir öğretmen öğrencisinin yeteneğini görür. Onu cesaretlendirir ama herşeye rağmen ot purç içen bir keşe dönüşmesine engel olamaz. Veya bir dost dostuna kendisini fazla yormamasını ve elindekilerle yetinmesini söyler. Hayattan keyif alması gerektiğini hatırlatır. Bu uğurda onunla tartışmayı bile göze alır ama sözünü dinletemez. Sonra dostu gider çetrefilli işlere girer ve bir sürü sorunla uğraşmak zorunda kalıp başağrısı çeker, ’keşke böyle olmasaydı’ demekten başka elinden bir şey gelmez.

Aslında bugünkü yazımda siyasete girmek istemiyordum fakat şu örneği vermeden edemeyeceğim. Merhum Erbakan yıllar önce Suriye’nin parçalanacağını ve sonra hedefin Türkiye olacağını söylemişti. O’nun uyarması neyi değiştirdi? Suriye parçalanmadı mı? Bakın şimdi milyonlarca mülteciyle uğraşıyoruz. Ülkede huzur kalmadı. Artık kendimizi güvende hissedemiyoruz. Sabah kahvaltımızı Şam’da yapmak zorunda değildik. Şimdi uğraş dur! Çık çıkabilirsen işin içinden.

Yine ekonomistler ülkenin kaynaklarının kötü kullanıldığını ve yakın bir gelecekte büyük bir ekonomik krizle karşı karşıya kalınabileceği konusunda sürekli yazıp çiziyorlardı. Krizin önüne geçebildiler mi? Kimilerine muhalif denildi, kimilerine işbirlikçi kimileri de hain ilan edildi. Sonuçta haklı çıktılar ama bir şey değişmedi. Yine2020 yılında pandemi çıktı. Yasal prosüdürler bir yana bırakılıp apar topar bir aşı sürdüler piyasaya. Ülkemizde ve dünyada buna karşı çıkan bilim adamları oldu. İnsanlığın toplu ölümlerle karşı karşıya kalabileceği konusunda uyardılar. İşin en garibi de aşıların prospektüsünde ‘’ölüme sebebiyet verebilir’’ yazmasıydı. Bu bile dikkate alınmadı. Öldüren bir şey ilaç olabilir mi diye bir an bile sorgulanmadı. Bugün gelinen noktada Almanya corona aşısı olan vatandaşlarına tazminat olarak ölünceye kadar maaş bağladı. Kalp krizlerindeki korkutucu artışın aşılarla bağlantılı olabileceği bugün ciddi ciddi tartışılır hale geldi. O gün aşıya karşı çıkıp şüpheyle yaklaşanlar bilimin düşmanı ilan edilip geri kafalı diye yaftalandılar. Aşı olmayanlar toplum sağlığını tehdit etmekle ve sorumsuzlukla suçlandı. Oysa aşı olanların da corona’ya tekrar yakalanabildiği gerçeği ortada dururken aynı şekilde tepki göstermeye devam ettiler. Gelinen nokta tam bir muamma. Herkes tedirgin. O gün aşı olan birçok kişinin bugün ‘aşı olmasa mıydık’ dediklerine şahit oluyorum. Peki yarın yeni bir pandemi olsa ve yine apar topar bir aşı sürülse piyasaya  sizce bu insanlar ne yapar? Emin olun yine aşı kuyruklarına girerler. Unutmadan bir de şu maske garabeti vardı. Arabasında yalnız seyahat eden insanlara bile maske taktırdılar. İnsanları oksijensiz bırakıp aynı havayı tekrar tekrar solumak zorunda bırakmışlardı. Gelinen noktada bunun da yanlış olduğu anlaşıldı. Olası  bir pandemide bütün bu gerçeklerin üzeri örtülüp yine maske takılması istenildiğinde vatandaşın büyük bir hevesle duyarlı vatandaş rolüne soyunacağından hiç şüpheniz olmasın. Şimdi ben bunları yazıyorum fakat yarın beni de maske takarken görebilirsiniz. Artık düşünerek beynimi yakmaktansa maske takıp oksijensiz kalmak bana daha cazip geliyor. Bugün yine gelecekle ilgili başka kaygılar dile getiriliyor. Milyonlarca göçmenin ülkemize bilinçli olarak yönlendirildiğini ve böylelikle ortadoğuda olduğu gibi gelecekte ülkemizde çıkarılacak bir iç savaşın zemininin hazırlandığını söyleyenler var. Son zamanlarda yaşanan şiddet olaylarına bakılırsa  bu uzak bir ihtimal gibi durmuyor. İnşaallah haklı çıkmazlar fakat haklı çıkacak olsalar bile bir şey değişir mi? Emin olun bir tek kişi bile fikrinden dönmez. Biz yine ensar oluruz onlar da muhacir..

Eğer bana bir seçim hakkı verilseydi aptalların içinde akıllı biri olmaktansa akılların içindeki aptal olmayı tercih ederdim. Oysa şimdi ne akıllıyım,  ne de aptalın teki; çaresizim, iflah olmaz şekilde çaresiz…

GÜNÜN SÖZÜ: İnsanlar çaresizliği en çok kalbin evet, aklın hayır dediği yerde hisseder.

Yorumlar

Henüz hiç yorum yapılmamış. Şimdi ilk yorumu siz yapın!

• 1
• 2