Sözleri Yusuf Nalkesen’e ait Mediha Şen Sancakoğlu’nun seslendirdiği ‘’Kaç yıl oldu sayamadım.’ şarkısını her dinlediğimde sanki ilk defa dinliyormuşum gibi keyif alırım fakat bu son dinlediğimde biraz karamsarlık çöktü içime. Şarkıda da söylendiği gibi biz de artık sayamaz olduk, saymaz olduk. Kalem seçtik yazsın diye, yazdıklarını silemez olduk, hataları görmezden gelemez üstünü örtemez olduk. Saçmalıklar yordu bizi, aynaya bakamaz olduk. Her günün kaosu karmaşası ayrı, huzurlu yatamaz olduk. Başımızın ağrısı dinmiyor ” hiç” ilacını yutamaz olduk.
Geçer, bu günler de geçer, sabırla geçer, kahırla gecer zor da olsa geçer; gelenler elbet geldiği gibi gider, sonra açılır saçılır kıyıda köşede bekletilenler, heybelerini dolduranlar yuları da bırakıp gider. Kimler gitmedi ki; herkes elbet gider; ibret olur mu geride kalanlara diye sorma, olmaz gelen gideni aratır, el-etek öperek gelenler sonra tabanları yalatır. İşte dünya böyle bir yer, ayakta zar zor duranlar daha kendini yüz sene yaşayacak sanır oysa bilmezler ki Azrail kendilerini taa öteden tanır.
Kim kimi kandırır, külahı kim kime giydirir; kimi kazandık diye sevinir kimileri kaybettik diye dizini döver amma kimin ne kazanıp kaybettiğini Allah bilir. Kalabalıklar aldattı kimilerini, şaşırttı alkışlar, patlayan flaşlara gülücük atardı bakışlar, yükseldikçe yükseldiler sanki bulutlara değecekti başlar, sonra yerle bir oldu o ihtişamlar… Açığa döküldü o yapılan kurnazlıklar; itibarları yerlere serildi, cenazeleri ortada kaldı amma ibret almadı geride kalanlar.
Beka beka… diyerek sardık b..ka şimdi temizleyemez olduk. Kürsülerden atılan ipler iğneden geçti, söküğümüzü dikemez olduk, çürümüş bez gibi iplik iplik elendik elde duramaz olduk. İğneyi kendine çuvaldızı başkasına batır dediler; iğneyi de batırdık kendimize, çuvaldızı da akıl fikir yürütemez olduk.
Zamanı zayi ettiğimizle kalmadık yıllarca ödenmez borçlar ettik. Hayat pahalılığı aldı yürüdü tasarrufu kendimize azık ettik; bazen aç yattık tok olunca şükrettik, dahası elalem bizi kıskanıyor zannettik. Bazen aynı vergiyi iki defa ödedik bazen de verginin vergisini ödedik ,ödedikçe ödedik borcu bitiremez olduk. Ne dedilerse yaptık, ne istedilerse verdik, gel gör ki günyüzü göremez; evin yolunu bulamaz olduk.
Günün sözü: Olacak gibi değildi, olmadı da zaten..
