Şinasi Kara
On Kasım Ulu Önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün ölüm yıl dönümü. Her on Kasım geldiğinde “keşke on yıl daha yaşasaydı” diye içimden geçiriyorum.
On yıl daha yaşasaydı, Türkiye eğitimde, ekonomide ve silah sanayinde dünyanın en gelişmiş ülkesi olurdu.
Deliller ortada:
1. Köy Enstitüleri 1946 yılında kapatıldı. Eğitim, Fullbright Anlaşması ile Amerika’ya teslim edildi. Ekonomi ile eğitim arasındaki bağ koptu. Halen düzelmiş değil.
2. Uçak fabrikaları kapatıldı. 1947 yılında generalin biri “Amerika uçağı bize bedava verecek, üretmemize gerek yok” diyordu. 1949 yılında eldeki uçaklar Kayseri’de toprağa gömüldü. 1936 yılında ihraç ettiğimiz uçak Danimarka müzesinde sergileniyor.
3. Atatürk’ün Bulgaristan’dan getirdiği ve kurmasını teşvik ettiği Şakir Zümre’nin silah fabrikası yaşardı. Şakir Zümre dönemin en modern uçak bombalarını üretiyor ve ihraç ediyordu. 1948 den sonra silah fabrikası soba fabrikasına dönüştü.
4. Nuri Demirağ’ın uçak şirketi yaşasaydı, bu gün dünyanın en büyüğü olurdu . 1940 dan itibaren önü kesildi.
5.. Haliçdeki Nuri Killigil Paşanın silah fabrikası yaşardı. Onun ürettiği klasik silahların kalitesine bu gün dahi ulaşılamadı. Paşa fabrikası ile birlikte havaya uçuruldu. Cesediine dahi ulaşılamadı.
6. Türkiye servet ile sermaye arasındaki farkı ayıramıyor. 1942 yılında servet vergisi uygulandı. Cılız olan sermaye vergilendi ve yok edildi. O günden beri ülkede sermaye birikemiyor. Kaçıyor ya da yastık altına iniyor. Türkiye sermaye birikim sorunu yaşıyor.
Türkiye ATASINI arıyor.
